-
1 өем
сущ.1) ку́ча, гру́да, во́рох, нава́л, нагроможде́ниеишек алдында балчык һәм ком өемнәре — во дворе́ ку́чи гли́ны и песка́
такта һәм бүрәнә өемнәре — нава́лы досо́к и брёвен
ындырда ашлык һәм салам өемнәре — в току́ вороха́ соло́мы и зерна́
ватык кирпеч өеме — гру́да разби́тых кирпиче́й
2) ки́па, шта́бель, сто́пкакәгазь өеме — ки́па бума́г
хатлар өеме — ки́па пи́сем
китап өеме — штабеля́ книг
үтүкләнгән керләр өеме — сто́пка гла́женого белья́
3) с.-х. буртбәрәңге өеме — бурт карто́феля
чөгендер өемнәре — бурты́ свёклы
кар өемнәре — сне́жные зано́сы
4) диал.; см. төркембер өем балалар — ку́ча дете́й
•